quomodo tabulam circuitus PCB designare
            
            Circuītūs in tabulā circuitūs impressae (PCB) dēsignandī prōcēssus est scrupulōsus, quī perītiam technicam cum principiīs ingeniāriīs modernīs cōniungit. Hic prōcēssus a dēsignō schemāticō initium sumit, ubi ingeniōrēs diagramma electricum circumtuītiōsum per fōrmās speciālēs ut Eagle, KiCad, vel Altium Designer creant. Hoc stādiō prīmō sēlectiō componentium et cōnceptiō locatiōnis caute agitur. Post dēsignum schemāticum, sequitur phāsis cōnversiōnis diagrammatis electricī in lōcalem dispositiōnem, ubi rēs ut integritās signālī, distribūtiō potentiālis, et ūsus calōris spectantur. Cōnceptiō strātificātiōnis lāminārum necessaria est, quae nūntiat quot strātās PCB habeat et eōrum fūnctiōnēs. Locātiō componentium rationem requirit, ut optimae viāe signālī serventur simulque spatia iusta ad fabricandam rem teneantur. Phāsis ductūs continet trāductiōnem viārum cupreārum ad componentia coniungenda, secundum rēgulās dēsignī pro latitūdine, interstitiō, et contrōlātiōne impedantiīe. Vērificātiō dēsignī includit examina DRC (Design Rule Check) et ERC (Electrical Rule Check) ad faciendam rem et fūnctiōnem electricam confirmāndam. Dēsignium modernum PCB etiam cōnsiderat compliāntiam EMI/EMC, ūsum calōris, et prōcēssūs fabricandī ut technologia adfīxīōnis surfācis vel foraminis transmittendī. Lāstimaē sunt generātiō fīlōrum fabricandī (fīla Gerber) et documentōrum ad prōductiōnem.