tabula flexibilis circuitus
            
            Tabula flexilis circuitūs, quae etiam nota est ut circuitus impressus flexibilis (FPC), repraesentat progressum novātōrem in dīsignō electrōnicō, quod cōnfiābilitātem trāditiōnum tabulārum circuitūs impressōrum cum versatilitāte materialium flexibilium iungit. Haecē inōrnatī circuītūs ex materialibus fōrmātiōnis flexibilibus fiunt, plerumque filmīs polyaemidī aut polyēsteris, quae eōs flectī, plicārī et variīs formīs adquandī permittunt, tamen plenam functionem electricam servantes. Hīc tēchnologia efficiendīs circuitibus electrōnicīs ūniversīs permissiōnem dat, quī in locīs ubi tabulae rigidae nōn capiuntur īnstallārī possunt, itaque hīs idōneīs fiunt ad fābricandōs modernōs, compāctōs apparātūs electrōnicōs. Circuītūs flexibīlēs singulīs, dūplicibus aut pluribus strātīs effingī possunt, complexa rēquirementa circuitūs accommodantēs, tamen minimam crassitiēm servante. Excellunt in applicatiōnibus dynamicīs, ubi circuitus operatiōne repetitā flectendī aut flectendī vim sustinēre dēbent, sicut in capitibus imprimendīs, phōnīs plicantibus aut ostentīs automobilium. Prōcessus fābricandī praeclāram stratificātiōnem materialium conductōrum in substrātō flexibīlī, deinde tēchnicās speciālēs ad mōntandum componentia et tegenda requirit. Hae tabulae dīsignum electrōnicum revōlūtum fēcērunt, solutiōnibus tridimensionālibus ad pācendōs electrōnicōs permissīs, impensīs ad coagmentandum minūtīs et cōnfiābilitāte augendā per tollendōs cōnnexūs mechanicales et fasciculōs filōrum.